Çocukluk döneminde yaşadığımız birçok şey, biz farkında olmasak da hayatımızda önemli bir yere sahiptir. Birçok psikolojik problemin kökenine inmek istediğimizde, aslında çocukluk döneminde yaşanan travmatik deneyimlerle, olaylarla ya da ilişkilerle bir bağı olduğunu görebiliyoruz. Çocukluk dönemindeki savunma mekanizmalarımızla, o dönem için bu durumları belki bastırarak, belki inkâr ederek ya da farklı şekillerde tolere ederek baş etmeye çalışıyoruz. Ancak yetişkinlik dönemine geldiğimizde, o zaman kullandığımız savunma mekanizmalarının artık işe yaramadığını görüyoruz. İşte o zaman, üstü örtülen ama etkisi süren durumları yeniden su yüzüne çıkarıp çözümlemek gerekebiliyor.
Seanslarda da bu durum, aslında “Hadi şimdi çocukluğunuza inelim!” şeklinde ilerlediği düşünülse de, problem yaşanan durumun kaynağına ya da kökenine inmek istediğimizde seans akışında kendiliğinden ortaya çıkan bir durum oluyor. Çocukluk dönemine dönmek, terapi sürecinde bireylerin psikolojik problemlerini anlamalarına, bu olumsuz duygu ve deneyimleri seanslarda yeniden işleyerek ve yapılandırarak çözümlemelerine yardımcı olur. Bu dönemle ilgili bilgi edinmek, bireylerin farkında olmadıkları durumları fark ederek yaşadığı problemin kaynağını ve davranışlarının altında yatan dinamikleri anlamalarına katkı sağlar.